زمان احمدی که به علت نوشتن مقالهی درباره عوامل تخریب بودای «بامیان» برای حدود هشت سال زندانی بود و سپس با فشار نویسندهگان و جامعه مدنی آزاد گردید، از کشورهای مهاجرپذیر درخواست کمک دارد.
او در صحبت با خبرنگار آماج میگوید که بارها به نهادهای بینالمللی نامه نوشته است، اما تاکنون هیچ پاسخی دریافت نکرده است.
احمدی که به کمک کمیته مدافعان حقوق بشر و سازمان عفو بینالملل بههمراه همسر و دو دخترش در یکی از کشورهای آسیای میانه به سر میبرد، میگوید که در پی تحولات اخیر و همسایه بودن کشور محل اقامتش با افغانستان، نگران امنیت جان خود و خانوادهاش است و در بیسرنوشتی به سر میبرد.
در همینحال، آقای احمدی در نامهای به کشورهای مهاجرپذیر و نهادهای مدافع حقوق بشر، از آنها خواسته تا برای انتقال او به یک کشور امن تلاش کنند. او در این نامه از محکمه شدناش توسط دادگاه ابتدایی حوزه سوم امنیتی یادآوری کرده است که او را به علت نوشتن یادداشتی که تاکنون نشر نشده است و به اتهام اهانت به مقدسات دین اسلام در این یادداشت، زندانی کرده بود، انتقاد کرده است. قرار بود احمدی ۲۰ سال در زندان بماند، اما دادگاه عالی در سال ۱۳۹۸ با فشار نویسندهگان و جامعه مدنی حکم آزادی وی را صادر کرد.
احمدی در صحبت خود با خبرنگار آماج پس از یادآوری زندانی شدناش میگوید که حتا پس از رهایی از زندان، جان خود و خانوادهاش در امن نبود. او گفت که باری در تماس تلیفونی به او گفته شد که «جای تو در میان مؤمنان نیست.»
این در حالیست که خانه آقای احمدی نیز مورد حمله مسلحانه قرار گرفته بود.
او افزود: «من از وضعیت پیش آمده در کشورهای آسیای میانه بهشدت ناراحت و بیقرار هستم و در یک حالت سردرگمی و بیسرنوشتی بهسر میبرم، نمیدانم در این زمینه به کدام یکی از نهادهای بینالمللی مراجعه کنم.»
زمان احمدی از جامعه جهانی و نهادهای کمکرسان خواسته است تا برای انتقالش به یک کشور امن تلاش کنند. او گفت که پس از رسیدن به یک محل امن، یادداشت نشر نشدهاش را همراه با برخی از موضوعات دیگر در کتابی خواهد نوشت.