مولوی مهدی مجاهد که یگانه فرماندهی مطرح نظامی طالبان از قوم هزاره بود، از بدنه‌ی حکومت طالبان جدا شد.
او که با آغاز حکومت طالبان به‌حیث رییس استخبارات ولایت بامیان گماشته شده بود پس از پنج ماه از مقامش برطرف شد و اکنون فاقد صلاحیت در حکومت طالبان است.
آقای مهدی پس از سبک‌دوش شدن از مقام ریاست استخبارات بامیان، به زادگاهش در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل رفته و به مسلحسازی مردم در آن‌جا پرداخت.
چندی‌قبل نیز گزارش‌های از درگیری مولوی مهدی با ولسوال ولسوالی بلخاب و فرنانده امنیه‌ی این ولسوالی نشر شد.
اختلاف این فرمانده هزاره‌تبار با مقامهای محلی طالبان در بلخاب باعث ایجاد نگرانی‌های جدی در میان مقامهای طالبان شده است.
یک هیئت بلند رتبه‌ی طالبان به رهبری انعام‌الله سمنگانی، معاون سخن‌گوی حکومت طالبان روز (جمعه ۲۱ جوزا) برای حل این اختلاف‌ها، وارد بلخاب شد.
آقای سمنگانی مکتوب تعیینی مهدی مجاهد را در پست معاونیت وزارت شهر سازی نیز با خود برده بود که مورد تأیید مولوی مهدی قرار نگرفته و هیأت طالبان با دست خالی برگشته‌اند.
این‌که خواست مولوی مهدی از حکومت طالبان به‌طور مشخص چیست، دقیق معلوم نیست؛ اما او دلیل جدایی از حکومت طالبان را کم توجه‌ای مقامهای طالبان نسبت به خودش عنوان کرده است.
مولوی مهدی مجاهد پس از برکناری‌اش از ریاست استخبارات بامیان به کابل رفته بود و قرار بود به‌حیث معاون شورای حل منازعات در ریاست عمومی استخبارات طالبان تعیین شود؛ اما پس از ماه‌ها انتظار سرانجام ناامیدانه به زادگاهش برگشت.
طبق گزارش‌ها گروه حقانی مخالف تعیینی مولوی مهدی مجاهد در این مقام بوده است.
گفتنی‌ست که آقای مجاهد از فردهای نزدیک به ملا عبدالغنی برادر بوده و اختلاف‌های درونی طالبان قندهاری با گروه حقانی باعث شده تا حقانی‌ها به غیر مسلحسازی این فرمانده هزاره‌تبار بپردازند؛ اما تعدادی هم برکناری او را به هزاره بودنش نسبت می‌دهند.
البته این نخستین مخالفت حکومت طالبان با فرماندههان غیرپشتون نیست؛ قبل از این نیز آنان قاری صلاح‌الدین ایوبی، یک تَن از فرماندههان مطرح اُزبیک تبار را از ارکان قول اردوی ۲۰۳ منصور برکنار کرده و مخدوم عالم و مولوی عطاالله عمری را نیز از صلاحیت‌های نظامی شان سبک‌دوش کردند.
جنرال مبین، سخن‌گوی پیشین فرماندهی امنیه‌ی طالبان در ولایت کابل در واکنش تلویحی به جدایی مولوی مهدی در توییترش نگاشته است: «این‌جا دولت مرکزی وجود دارد. زورگویی نکنید وگرنه سخت ضرر خواهید کرد.»
آقای مبین به شکل تلویحی افزوده است: «آن وقت‌ها گذشت که شما به سر مردم میخ ها را می‌کوبیدید.»
از سوی دیگر منابع به آماج می‌گویند که آقای مجاهد چندی‌پیش مسموم شده بود؛ اما جزییات بیش‌تری از وقوع این حادثه در دست نیست.
هم‌چنان منابع دیگری از جابه‌جایی واحدهای نظامی طالبان در قسمت‌های از ولسوالی بلخاب خبر می‌دهند.
این در حالی‌ست که تعداد از کاربران صفحه‌های اجتماعی حمایت شان را از موضع گیری‌های آقای مهدی اعلام کرده و از تبدیل شدن او به یک فرمانده ضد طالب استقبال کرده‌اند.
یکی از این کاربران نوشته است: «اگر مولوی مهدی مجاهد در بلخاب علیه طالبان صادقانه مقاومت کند، مطمین هستم مزاری ثانی خواهد شد.»
ولی تعدادی از مخالفان او نوشته‌اند: «مولوی مهدی مثل محقق است که چون خلع چوکی می‌شد به غنی می‌تاخت و چون مقامی برایش داده می‌شد از حامیان پرتلاش غنی می‌شد.»
تعداد دیگر از کاربران نیز خطاب به مولوی مهدی، به او هشدار داده‌اند که بار دیگر به کابل برنگردد که طعمه توطیه بزرگ طالبان پشتون تبار خواهد شد.
برخوردهای قومی و سمتی طالبان باعث به‌میان آمدن اختلاف‌های شدید میان عضوهای پشتون و غیرپشتون این آنان شده است.
این اختلاف‌های میان طالبان اندکی پس از آغاز حکومت شان در نتیجه‌ی خلع سلاح فرماندههان اُزبیک‌تبار در ولایت فاریاب شروع شده بود که رفته رفته این اختلاف‌ها در ولایت‌های پنجشیر، تخار، بدخشان، فاریاب و اینک سرپل نیز ریشه دوانیده است.
