عصبیت آشکار قومی زیر پرچم طالبان؛ فاشیزم تا کجا پیش می‌رود؟

توسط Nooragha Sharifi

«دیدگاه» بیان‌گر نظریات صاحب‌نظران است و آماج‌نیوز در این مورد «پالیسی توازن» را دنبال می‌کند و از دیدگاه تمامی طرف‌ها استقبال و نشر می‌کند.

درست چهارده سال پیش از امروز، بصیر بابی فقید، گزارش‌گر آن‌زمان تلویزیون ملی بلخ به دلیل کاربُرد سه واژه به زبان مادری‌اش از سوی کریم خُرم وزیر اطلاعات و فرهنگ آن‌وقت مجازات نقدی شد، آن واژه‌ها هم (دانش‌گاه، دانش‌کده و دانش‌جو) بود.

خوب به یاد دارم که گروهی از دانش‌جویان دانش‌گاه بلخ در همان زمان که من نیز در دانشکده‌ی ادبیات در بخش خبرنگاری درس می‌خواندم در کنار لوحه پوهنتون، لوحه دانش‌گاه را با هم‌آهنگی اکثریت دانش‌جویان نصب کردیم و این مورد باعث شد تا پولیس در حدود ۴۰۰ دانش‌جو را لت‌وکوب و حتی ما یکی از هم‌قطاران خوب مان را به دلیل شکنجه شدید پولیس از دست دادیم.

اما سرانجام با همه‌ی فشارهای موجود در آن‌زمان، لوحه دانشگاه با سه زبان، فارسی، پشتو و انگلیسی نصب شد. جنجالی که در هرات نیز اتفاق افتاد، اما تا آخرین روزهای سقوط «جمهوریت» دانش‌گاه هرات بی‌لوحه ماند.

متاسفانه در تازه‌ترین مورد طالبان پس از حذف نوروز از تقویم، واژه دانش‌گاه را نیز از لوحه‌ی آن در بلخ حذف و واژه پوهنتون را جاگزین ساخته‌اند و این یعنی با سیطره افغانیت و فاشیزم قومی، طبقه بندی و درجه بندی زبان‌ها، قوم‌ها و ولایت‌های کشور، می‌خواهند اعتماد به نفس سایر شهروندان را از بین برده و به زبان آشکار‌تر، می‌خواهند بر ما باداری کنند.

اما به گفته‌ی فردوسی بزرگ، این کاخ بلند فارسی با این باد و باران از جا نمی‌جُنبد و این ها یکبار دیگر سیه روی تاریخ و مردم خواهند شد.

گل شگفته خواهد شد؛ یک بهار آزادی!

پست‌های مرتبط

نظر بگذارید