هم‌زمان با افزایش حمله‌های بلوچ‌های جدایی‌طلب، کارشناسان نظامی و سیاسی پاکستان در گفتمان مجازی انستیتوت سیاست توسعه‌ی پایدار زیر عنوان «تأثیر وضعیت افغانستان بر امنیت پاکستان» به ارزیابی حالت کنونی افغانستان پرداختند. آن‌ها از جهان خواستند تا بحران انسانی کنونی در افغانستان را به گونه‌ی فوری حل و فصل کند، زیرا ادامه‌ی وضعیت ممکن برای پاکستان یک تهدید امنیتی ایجاد کند.
آن‌ها بدین باور بودند که مشکل عمده دولت طالبان، بحران انسانی است. اما به نظر آنان پس از مذاکرات میان نمایندگان طالبان و دولت امریکا در ناروی، جهان شروع به ارسال کمک برای مردم افغانستان کرده است. آن‌ها ابراز امیدواری کردند که کشورهای جهان در پرتو منافع خود در مورد چه‌گونگی تعامل با دولت طالبان در آینده تجدید نظر کنند.
ایاز وزیر، سفیر پیشین پاکستان در افغانستان گفت «طالبان باید ثابت کنند که مانند هر کشور دیگری می‌توانند افغانستان را به طور مؤثر اداره کنند، او افزود که جامعه‌ی جهانی از یک دولت فراگیر با آغوش باز استقبال خواهد کرد.
زاهد حسین، روزنامه‌نگار شناخته‌شده‌ی پاکستان نیز به موضوع پرداخته و گفت تغییر اخیر در افغانستان وضعیتی را ایجاد کرده است که کل ژئوپلیتیک را تکان داده است. او گفت که این کشور در ۲۰ سال گذشته به کمک‌های خارجی وابسته بود و هنوز برای بقای اقتصادی خود به کمک نیاز دارد و افزود که به‌زودی پس از تسلط طالبان، بقای کشور در خطر است.
در پایان این گفتمان مجازی نظامی بازنشسته، محمود شاه گفت «ما از رژیم قبلی طالبان آگاه هستیم، زمانی که یک رهبر بلامنازع وجود داشت و او تنها مرجع بود. رژیم کنونی طالبان فاقد اقتدار مرکزی است، نخست‌وزیر افغانستان به اندازه‌ی کافی قدرت‌مند نیست، ابهام هنوز در محافل سیاست‌گذاری در دولت حاکم وجود دارد.»
