در آخرين مورد، آبله میمون در وجود سه تَن در کشور کلمبيا تائید شده و به این ترتیب این ویروس در حدود ۵۰ کشور در جهان تثبیت شده است.
پس این سوال در افکار عمومی ایجاد شده که آیا آبله میمون هم‌مانند کووید ۱۹ همه‌گیر و جهانی می‌شود یا خیر؟
آبله میمون عفونت ویروسی است که علایم آن به‌طور معمول به صورت تب، سردردی شدید، دردهای عضلانی، کمردردی، کم انرژی بودن، لنفادنوپاتی و بثورات پوستی بروز می‌کند.
عفونت در نتیجه‌ی تماس مستقیم با خون، مایعات بدن، ضایعات پوستی و مخاطی حیوانات آلوده به آن اتفاق می‌افتد.
مرکز کنترول و پیش‌گیری از بیماری در ایالات متحده‌ی امریکا اعلام کرده است که آبله میمون شبیه آبله است از این لحاظ واکسین‌های آبله که میزان محافظت آن که ٨۵ درصد است می‌تواند جلوی عفونت مربوط به آبله‌های میمون را نیز بگیرد.
این مرکز می‌افزاید که ميزان کُشنده‌گی آبله میمون بین ۱ الی ۱۰ درصد است که این بیماری بیش‌تر از طریق تماس مستقیم با زخم‌های عفونی و یا مایعات بدن فردهای آلوده منتقل می‌شود.
آبله میمون در افریقای مرکزی و غربی به صورت اندمیک و یا بومی شده وجود دارد.
این ویروس اولین بار در سال ۱۹۵۸ کشف و اولین مورد در سال ۱۹۷۰ در وجود انسان تثبیت شد.
دوره کمون آبله میمون میان ۵ الی ٢١ روز و یا متوسط ۸ روز است، این بیماری به‌طور معمول میان ٢ الی ۴ هفته طول می‌کشد.
این یک مزیت است که ویروس آبله میمون علایم نشان می‌دهد و بعد از علایم بیش‌تر از طریق تماس مستقیم فزیکی انتقال می‌کند؛ بناً پیش‌بینی می‌شود که آبله میمون نمی‌تواند شیوع گسترده‌ای مانند کووید ١٩ ایجاد کرده و همه‌گیر شود، در صورت بروز علایم بیماران ایزوله می‌شوند.
