عبدالله خنجانی، معین پالیسی وزارت دولت در امور صلح در حکومت پیشین در واکنش به درگیریها و لشکرکشیهای طالبان به ولایتهای شمالی افغانستان میگوید که سرانجام در خوست، هلمند، کندهار … مردم خواهند پرسید که با چه توجیه دینی پسران شان در تجاوز به شمال کُشته میشوند؟
او امروز (چهارشنبه، ۲۵ جوزا) با نشر رشته توییتهای نگاشته است: «سرکوب مردم در جغرافیایی کوهبند شمال جز ایجاد قبرستان بیشتر برای طالب، نتیجهی دیگری نخواهد داشت و در حال حاضر روزانه نزدیک به ۲۰ طالب کُشته میشود.»
نامبرده اضافه کرده است: «دیکتاتوریها فقط در سرزمینهای ایجاد میشوند که منابع طبیعی قابل استفاده فوری مثل نفت را داشته باشند.»
او علاوه کرده است که نظامهای خیراتگیر به مانند افغانستان، ذاتاً ظرفیت تولید یک نظام قوی و متمرکز و سرکوبگر را ندارد.
آقای خنجانی گفته است که اگر کشوری خارجی هم بخواهد منابع سرکوب را تأمین کند در نظام بینالملل ارزش و قانونمحور کنونی ممکن و عملی نیست.
خنجانی تصریح کرده است: «طالب یک حرکت شورشی کوچک بود که قابلیت اصلی آن در عملیاتهای تاکتیکی در محور خودکفانی – کاررایی نظامی پیدا کرده بود. برای کنترول جغرافیایی کوهی ۶ صد هزار کیلومتری افغانستان نیاز به یک ارتش حداقل یک میلیونی با سیستم حمایوی و لوژیستیکی توانمند میباشد.»
او اضافه کرده است که در حاضر جغرافیای افغانستان با ذهنیت کاذب ترس از طالب کنترول میشود زیرا به گفتهی، «او این ذهنیت واقعی نیست و بهزودی با سقوط یک محل شکسته میشود. بنابر این زمان به ضد طالب و به نفع شورش است. این تجربه را باید طالب از همه بهتر در ۲۰ سال گذشته دانسته باشد.»
در عین حال او تأکید کرده است: «همزمان جنگهای داخلی از محبوبیت و اعتبار برخوردار نمیباشند. مثلاً حالا هیچ خارجی در پنجشیر وجود ندارد تا زمینه تبلیغ و سربازگیری را برای طالب فراهم کند. مردم شمال از جنوب کمتر مسلمان نیستند. تجاوز و سرکوب کنونی حرام قطعی است که هیچ انگیزه جز قدرت، قوم آنرا توجیه کرده نمیتواند.»
خنجانی در اخیر نوشته است: «سرانجام در خوست، هلمند و کندهار … مردم خواهند پرسید که با چه توجیه دینی پسران شان در تجاوز به خانههای مردم مسلمان شمال کُشته میشوند؟»
نامبرده گفته است که هیچ نظام با تجاوز بر مسلمان دیگر دوام نیافته است.
گفتههای آقای خنجانی در حالی مطرح میشود که بهدنبال گسترش حملههای جبهات جنگی ضد طالبان در شمال و عدم اعتماد رهبری طالبان به جنگجویان غیرپشتون، آنان برای چندمینبار جنگجویان پشتون را به ولایتهای شمالی کشور به ویژه پنجشیر فرستادهاند.