«اگر در خانه‌های‌مان حریم خصوصی نداشته باشیم، هیچ گزینه‌ی دیگری نداریم به جز پیوستن به مقاومت»

نیویارک تایمز در گزارش تفصیلی به تلاشی خانه‌به‌خانه از سوی طالبان پرداخته و نگاشته که «عملیات پاک‌سازی» که از روز جمعه آغاز شده چندین ولایت را در برگرفته و هم‌چنان ادامه دارد. به باور نیویارک تایمز این بزرگ‌ترین عملیات در نوع خود از زمان به‌دست گرفتن قدرت توسط طالبان در ماه اگست است.

این روزنامه‌ی امریکایی افزوده که جست‌وجوها زنگ خطر را در میان بسیاری از افغان‌ها به صدا درآورده و برخی از آن‌ها از بدرفتاری و خسارت مالی از سوی نیروهای طالبان خبر داده‌اند. آن‌ها شواهدی را ارائه کرده‌اند که نشان می‌دهد طالبان جدید، مانند گروه‌های قدیمی، بر تاکتیک‌های «دولت پولیسی» برای اثبات اقتدار خود و سرکوب مخالفان تکیه می‌کنند.

این عملیات در مناطقی‌که به مقاومت در برابر حکومت طالبان شناخته می‌شود پیش از بهار راه‌اندازی شده است. فصل بهار از مدت‌ها به‌عنوان «فصل جنگ» افغانستان شناخته می‌شد، زیرا طالبان حمله‌های خود را علیه دولت قبلی در همین فصل آغاز می‌کردند.

نیویارک تایمز افزوده که اکنون شورشیان (طالبان) که به حاکمان تبدیل شده‌اند و با تهدیدی دوباره از سوی شاخه‌ی داعش خراسان در شرق و مقاومت مسلحانه نوظهور در شمال مبارزه می‌کنند.

به گزارش این روزنامه امریکایی، برخی از ساکنان گفته‌اند که نیروهای طالبان فقط جست‌و‌جوی گذرا انجام داده و هیچ خسارت مالی وارد نشده، اما در خانه‌های دیگر، عمدتاً در محله‌های متعلق به اقلیت‌های قومی، سربازان طالبان قفل درهای ورودی را شکستند، تلویزیون‌ها و جعبه‌ها را خراب کرده‌اند و حیاط‌ها را حفاری کرده‌اند.

نیویارک تایمز افزوده: «در کشوری‌که حریم خصوصی مقدس است، بسیاری نفوذ به خانه را جرمی نابخشودنی می‌دانند که یادآور دو دهه اشغال خارجی است.»

این روزنامه در ادامه نگاشته که واکنش به عملیات جست‌و‌جو در کابل تا حد زیادی در امتداد خطوط قومی شکسته شده است. برخی از ساکنان – اکثراً پشتون‌ها، از این‌که طالبان موضع سختی در برابر جنایت‌کاران اتخاذ می کنند، خوش‌اند، سیاستی که طالبان از مدت‌ها قبل با آن شناخته شده‌اند.

اما اعضای اقلیت‌های قومی طالبان را متهم می‌کنند که آن‌ها را به دلیل قومیت‌شان هدف قرار می‌دهند و بر نارضایتی آن‌ها از یک دولت مؤقت که مانند خود طالبان، بیش‌تر از پشتون‌های جنوبی تشکیل شده است، می‌افزاید.

اما مقام‌‌های طالبان هم‌چنین شکایت‌ها در مورد تجاوز به حریم خصوصی را کم اهمیت جلوه داده و به هم‌کاری بزرگان محله به نشانه احترام و استفاده از افسران زن برای تفتیش زنان اشاره کرده‌اند. اما برخی از ساکنان در مصاحبه با نیویورک تایمز خاطرنشان کرده‌اند که وقتی طالبان به زور وارد خانه‌های‌شان شدند، هیچ زن یا بزرگ محل حضور نداشت.

طالبان این گزارش را رد می‌کنند که این عملیات بر ضد قوم خاصی است. آن‌ها گفته‌اند که تلاشی خانه‌به‌خانه برای تأمین امنیت است.