جنگ در پنجشیر و فرستادن صدها جنگ‌جوی تا دندان مسلح طالبان به این ولایت؛ نشر نوارهای بدرفتاری با غیرنظامیان و گزارش کشتار افراد ملکی به‌شمول کودکان در پنجشیر و اندراب، با واکنش‌های زیادی روبه‌رو شده‌است.
شماری از چهره‌های شناخته‌شده، فعالان رسانه‌ای و کاربران شبکه‌های اجتماعی از هدف قراردادن غیرنظامیان از سوی طالبان در این ولایت انتقاد کرده‌اند. آنان طالبان را «جنایت‌کار» گفته و افزوده‌اند که طالبان پس از شکست مفتضحانه در پنجشیر دست به کشتار و گروگان‌گیری افراد ملکی زده‌اند.
مهدی راسخ، نماینده‌ی پیشین مردم در مجلس نمایندگان در پیوند به کشتار غیرنظامیان گفته است: «طالبان جنایت‌کار پس‌از شکست مفتضحانه در پنجشیر دست به کشتار و گروگان‌گیری افراد ملکی زده است.»
او با هشدار از این‌که فاجعه‌ی بشری در پنجشیر در حال وقوع است در توییتی نگاشته که باشندگان این ولایت از ترس جنایت‌های این گروه به کوه‌ها متواری شده‌اند.
در همین راستا فوزیه کوفی، رهبر حزب موج تحول گفته است: «آنچه در پنجشیر اتفاق می‌افتد نه جهاد است و نه هم جنگ در برابر تجاوز؛ بل‌که جنایت در برابر مردم ملکی ریشه در جهالت، از خود بی‌گانه‌گی، خشونت‌پروری و فرار از قانون گروهی است که هم با مردم در جنگ اند و هم با جهان.»
از سوی هم عارف رحمانی، نماینده‌ی پیشین مردم در مجلس نمایندگان به این باور است که کشتار غیرنظامیان در پنحشیر اوج نامردی و تباهی انسانیت طالبان است.
او تأکید کرده است که طالبان باید این کشتارها را متوقف کنند و مردانه و با سربلند به استقبال تک‌آوران شجاعی مانند خالد امیری برود.
از سوی دیگر عطیه مهربان، فعال حقوق زن در این مورد در توییتی نوشته است: «تنها گروهی‌که در مقابل طالب می‌جنگد، در هرکجای افغانستان، تاجیک است.»
او افزوده: «کاستر، کاستر پشتون از جنوب و شرق داوطلبانه برای جنگ راهی شمال می‌شوند، کدام تاجیک مانع دفاع دیگران از خانه و آزادی‌شان شده است؟»
این در حالی‌ست که امرالله صالح، معاون رییس‌جمهور فراری افغانستان گفته است که جبهه‌ی مقاومت تصمیم گرفته که به اسیران طالبان اجازه دهد که آنان یک‌بار تلفنی با اعضای خانواده‌های خود صحبت داشته باشند.
اگر چه ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی طالبان گفته که هیچ جنگی در پنجشیر نیست، اما سخن‌گوی والی طالبان برای پنجشیر پذیرفته که در آخرین مورد شش جنگ‌جوی طالب در این ولایت کشته شده است.
با آن‌که طالبان هرگونه روی‌کرد قومی را در افغانستان رد می‌کنند، اما به نظر می‌رسد که کشور روز به روز به سوی جدایی قومی پیش می‌رود. آگاهان وضع موجود را بسیار خطرناک پنداشته و جنگ قومی را سرآغاز تقسیم کشور می‌پندارند.
