به دنبال افزایش تنش‌های قومی در افغانستان با حمله طالبان جنوب به شمال، کارزار «معذرت خواهی پشتون‌ها از سایر اقوام» و ابراز انزجار یک جوان از محب در آکسفورد بریتانیا، داوود جنبش خبرنگار در پیامی نگاشته «توهین به محب جزء همان فرهنگ لندغری سقاوی‌ها بود».
جنبش افزوده «خوب است که در بریتانیا کاروان مسلح لندغرها نبود. کندن ریشه اینها از افغانستان بزرگ‌ترین خدمت است.»
اشاره داوود جنبش به لندغر منسوب به کاروان جوانانی است که در هژدهم سنبله در کابل گشت‌زنی می‌کنند و مراد از سقاوی (بچه سقاو) حبیب الله کلکانی است که نه ماه حکومت کرد و بالاخره نادر خان به قرآن مهر کرد، اما به عهد وفا نکرده و او را اعدام کرد.
اما عمر صدر پژوهش‌گر و استاد دانشگاه به این سخنان جنبش واکنش نشان داده و گفته «فجایع چون جنایت‌جنگی و نسل‌کشی از چنین ادبیات نفرت ریشه می‌گیرد. اما ایشان یک قدم پیشتر نهاده و پیشنهاد خشکاندن ریشه یعنی قتل عام دسته‌جمعی تاجیکان را داده است.»
آقای صدر افزوده «چی سوزی وجود دارد که به حمایت از یک فاسدی چون حمدالله محب که مسوول دست اول فروپاشی دولت است تا چنین مرزی رفت؟»
اما این سخنان به اینجا هم تمام نشده، حلیم فدایی والی پیشین در تویتی به ابراز انزجار جوان در آکسفورد واکنش نشان داده و گفته «عملکرد آکسفورد، لندغریزم را نشان داد.»
فدایی افزوده «سه تن را عامل سقوط دانستن فقط انگیزه قومی و سمتی دارد. زیرا عامل سقوط داخلی جمهوریت، همین لندغران بود.»
اما لندغر، کولابی و سقاو گویی واکنش مصدق پارسا خبرنگار را همراه شده و او چنین نوشته است «در شبکه‌ها می‌بینم که طالب‌صفتان شماری را کولابی می‌نامند؛ اما کولابی صفت خوب حساب می‌شود یا بد؟ چون کولابی‌ها دست به انسان‌کشی نزده‌اند، مکتب را به روی فرزند خود نبسته‌اند، با ارزش‌های انسانی مخالف نیستند، زنان خود را آدم می‌شمارند و در تولد انتحاری نیز خودکفا نشده‌اند.»
مراد از پارسا همان فرهنگ زن‌ستیزانه و انتحاری در میان شماری از پشتون‌ها است.
واکنش‌های قومی در افغانستان در حالی اوج گرفته که طالبان از جنوب کشور لشکر جنگجو به شمال فرستاده‌اند و برخی تاجیکان این کار را ادامه‌ی قتل عام و غصب دانسته و آنرا سرآغاز جنگ داخلی پنداشته‌اند.
