با فرار اشرف غنی و سقوط حکومت به‌دست طالبان، هسته مقاومت در دو منطقه استراتیژیک افغانستان گذاشته شد، اما با هم‌کاری عوامل داخلی این مقاومت به شکل جبهه‌یی دیری نپایید و شکست خورد.
با گذشت نزدیک به هشت ماه از حکومت طالبان، به نظر می‌رسد اندراب و پنجشیر بار دیگر به دردسری برای طالبان تبدیل شده است.
اما چه چیزی باعث شکست طالبان در حمله‌های پی‌هم این‌روزها در پنجشیر و اندراب شده است؟
منابع طالبان به آماج می‌گویند که جنگ مثل روزهای نخست حمله بر پنجشیر و اندراب حالت جبهه‌یی را ندارد و ایستادگی در برابر نیروی چریکی و آن‌هم در جغرافیای پیچیده خیلی دُشوار است.
اما منابع محلی نزدیک به جبهه‌ی مقاومت می‌گویند که اندراب و پنجشیر در مقاطع مختلف تاریخ در برابر نیروی اشغال‌گر ایستادگی کرده و این‌بار نیز چنین خواهد شد. یک باشنده محل به آماج می‌گوید که هیچ خانه اندرابی بدون تابوت شهید در مقاطع مختلف تاریخ نبوده است، به باور او این نشانه‌ی از پای‌مردی مردمان این جغرافیا است.
اما یک منبع طالبان در پنجشیر که نمی‌خواهد از او نام برده شود، به آماج می‌گوید که طالبان محلی اشتیاق و امکانات کافی برای جنگ ندارند و از سوی دیگر وقتی به چهره‌های فاسد برخی مقام‌های محلی می‌بینند، انگیزه‌ی جهت جنگیدن برای شان باقی نمی‌ماند.
اما یک منبع محلی در اندراب به آماج می‌گوید که دلیل اصلی شکست طالبان در اندراب و پنجشیر این‌ست که طالبان غیرپشتون دیگر آن انگیزه وحدت فرماندهی را که در اول داشتند، ندارند و شاهد تفوق تک‌قومی رهبری طالبان با قوت و شدت آن هستند. به گفته‌ی این منبع، به‌ویژه طالبان اُزبیک‌تبار پاداش بد قربانی ۲۰ سال جنگ شان را برای امارت طالبانی کسب کردند و این امر درس بزرگی برای طالبان تاجیک‌تبار نیز شده است.
اما یک فرمانده جبهه‌ی مقاومت ملی به آماج می‌گوید که دلیل شکست طالبان به عوامل متفاوت از جمله فساد و نبود انگیز شان پیوند دارد، او می‌افزاید: «چریک‌های مقاومت با گذشت هر روز دارای برنامه، هماهنگی و آمادگی‌های جنگی بیش‌تر شده با معیارهای جنگ گوریلایی در برابر طالبان می‌جنگند.» او اضافه می‌کند که پیروزی طالبان در این به گونه جنگ مطلق ناممکن است.
از سوی دیگر یک نظامی پیشین که نمی‌خواهند نامی از او برده شود، به آماج می‌گوید که طالبان توانایی جنگ در جغرافیای پیچیده در برابر چریک‌های مقاومتی را ندارند و از سوی دیگر ممکن نیست با جنگ‌جویان گرسنه و بدون امتیاز به جنگ رفت.
او می‌افزاید: «در کنار این عوامل، نبود انگیزه جنگ و نداشتن امکانات پیش‌رفته هوایی جنگ طالبان را در پنجشیر و اندراب با شکست روبرو ساخته است.»
یک منبع طالبان نیز می‌پذیرد که وقتی جنگ‌جویان طالبان برخی رهبران شان را می‌بینند که غرق در فساد شده، زندگی شاهانه ساخته و به شمار زن‌های شان افزوده‌اند، دیگر انگیزه‌ی به جنگ باقی نمی‌ماند.
به هر حال، با وجود این‌که طالبان از هرگونه ابراز نظر در مورد جنگ اندراب و پنجشیر ابا می‌ورزند، اما به نظر می‌رسد این نبرد به دردسری برای آنان تبدیل شد است. اما این‌که طالبان در این جنگ موفق می‌شوند یا خیر، گذشت زمان پاسخ خواهد گفت.
