در ادامهی واکنش‌ها به برگشت عبدالسلام رحیمی، وزیر دولت در امور صلح در دوره «جمهوریت اشرف غنی» و از چهره‌های حلقه‌ی نزدیک به رییس‌جمهور فراری افغانستان، شاه‌گل رضایی، عضو پیشین مجلس نمایندگان می‌گوید که جنگ ميان امارت و جمهوريت نبوده؛ بل‌كه تلاش برای تک‌قومی شدن قدرت در افغانستان بوده است.
با این حال عبدالسلام ضعیف، سفیر پیشین طالبان در پاکستان با استقبال از برگشت عبدالسلام رحیمی گفته است که افغانستان خانه‌ی مشترک همه افغانان است؛ اما حجاز ملک‌زاده، فعال رسانه‌یی نگاشته که با برگشت رحیمی این ذهنیت تقویت شده که افغانستان خانه‌ی مشترک همه پشتون‌ها است.
در ادامهی این واکنش‌ها واجد روحانی، خبرنگار نیز گفته است که چند روز بعد دیگران هم به طالبان ملحق می‌شوند و حکومت طالبان قومی‌تر می‌شود.
سر و صورت رحیمی نیز واکنش داشته، آثار حکیمی، روزنامه‌نگار گفته است که نسخه‌ی طالبانی، ریش‌بلند، پیراهن‌و‌تنبان و عمامه به سَر، شعار برادری با طالب. این‌ست تفاوت جمهوریت‌خواهی و امارت‌خواهی این‌ها.
حکیمی افزوده، به همین سادگی؛ دیوه پتنگ د «جنرال مبین خوری» شو.
سمیر بدرود، فعال سیاسی هم‌چنین در مورد برگشت رحیمی واکنش داشته و گفته: «این توانایی را فقط می‌توان در ناسیونالیست‌های پشتون یافت که با گذشت فقط چند ماه، نکتایی شان به لنگی، جمهوریت شان به امارت و انتخابات شان به بیعت مبدل می‌شود.»
در ادامهی واکنش‌ها؛ زلگی سجاد، جنرال قنسول افغانستان در نیویارک نیز ابراز نظر کرده است. او نگاشته: «عبدالسلام رحیمی یکی از عضوهای مهم تیم مذاکراتی بود که مسوولیت داشت تا از آزادی‌ها و دست‌آوردها حمایت کند. چی حجاب دروغینی بوده آن نکتایی و دریشی.»
انتقاد از نگاه قومی به سیاست افغانستان هم‌چنان پابرجاست، فیصل حبیبی، فعال سیاسی نگاشته است: «پشتونیزم یعنی همین؛ عبدالسلام رحیمی مدتی به‌خاطر این‌که ریش‌هایش سَر بزند تا از یک تکنوکرات به طالب تغییر ظاهر بدهد صبر کرد و دوباره برگشت.»
اما طارق عظیم، طنزنویس شناخته‌شده‌ی افغانستان با شیوه‌ی متفاوت به تسلیمی «جمهوریت به امارت» پرداخته و با زبان طنز به گفت‌وگوی رحیمی با متقی پرداخته است «رییس صایب سلام رساند و بعد از سلام گفت، ببخشید پیاده‌رو‌های ارگ ره آب‌پاشی نکرده خدمت تان تسلیم کردیم.»
در همین حال، عطیه مهربان، فعال حقوق‌بشر نیز در توییترش نوشته است که یک دست لنگی، یک دست پیراهن تنبان، یک دست دریشی و یک بسته پل‌ریش در چنته دارند، وضعیت را بررسی می‌کنند و با توجه به جَو سیاسی، انتخاب می‌کنند تا کدام را بپوشند.
او افزوده است که این وضعیت تفکر سیاسی ایدیولوژی بعضی‌ها، برای کنار آمدن با هر نظامی را نشان می‌دهد.
واکنش‌های گسترده به بازگشت عبدالسلام رحیمی با انتقاد از ذهنیت قومی در حالی صورت می‌گیرد که اکثریت کابینه، والیان و رییسان اداره‌های دولتی افغانستان، پس از سقوط این کشور به‌دست طالبان، پشتون‌تبار اند؛ اما طالبان همیشه تاکید می‌کنند که حکومت شان همه‌شمول است.
